Het verhaal van Sabine

Blik van Anneke Gros

De meeste medewerkers willen hun eigen problemen oplossen. Zij hebben de intentie hun werk zo goed mogelijk te doen. In de artikelen die ik las tijdens de corona-crisis, stond zelfs dat mensen vaak meer doen en langer doorwerken om alles goed te laten verlopen. Zo ook Sabine, een zorgprofessional (vanwege de privacy niet haar echte naam).

Zij begeleidt verstandelijk gehandicapten in een zorginstelling en ze heeft een gezin met twee jonge kinderen. Ze legt de lat hoog voor zichzelf en stelt hoge eisen. Ze heeft het gevoel veel ballen in de lucht te moeten houden. Dat wordt haar de laatste tijd te veel. Dit leidt tot emotionele uitbarstingen, waar ze later spijt van heeft.

Via haar werkgever stuitte ze op mijn aanbod voor online coaching. Eerst twijfelde ze of ze zou mailen, omdat ze niet wist of haar probleem wel serieus genoeg was. Omdat ze mij niet kende, vond ze het ook spannend. Toch besloot ze zichzelf een paar uur coaching te gunnen.

Doordat Sabine hardop uitsprak wat haar hoog zat, kon ze er over na gaan denken. We onderzochten samen waar haar emotionele uitbarstingen vandaan kwamen. Ze kwam erachter dat ze een kritisch stemmetje in haar hoofd heeft, dat te vaak het woord heeft. Dat stemmetje is dan zo dominant aanwezig, dat Sabine heel veel moet. En nog perfect ook. Hierdoor werd haar toch al volle bordje, steeds voller.

Sabine is niet de enige die hiermee worstelt. Bij medewerkers met een dienstverlenend beroep staat dienstbaarheid en zorgzaamheid voorop. Alles voor de klant of de cliënt. Dit leidt tot meer doen en langer doorwerken als het moet. Als het kritische stemmetje dominant is, is het nog moeilijker om je grenzen aan te geven in wat je wel en niet doet.

Door even afstand te nemen van haar drukke leven, kon Sabine het patroon gaan herkennen en het kritische stemmetje indammen. Ze herkent eerder als het haar te veel wordt, waardoor ze bewust andere keuzes kan maken en daardoor minder snel uit haar slof schiet.