Ik zie mensen die zich prima kunnen begrenzen, mensen die zich teveel begrenzen maar ik zie zeker genoeg mensen die geen of te weinig  grenzen stellen. Mensen die zich niet begrenzen en altijd klaar staan voor die ander. Pleasen wordt dit fenomeen ook wel genoemd.
 
Voorbeeld
Een mooi voorbeeld is een man die mij laatst tijdens een coaching aankeek en zei “Ik zie er geen gat meer in. Het werk wordt steeds meer en lijkt wel of het nooit stopt” Ik kon het niet laten en zei tegen hem: “Je bedoelt dat je een soort vergaarbakje bent”. Dat kon hij wel beamen, zo voelde het inderdaad. Samen zijn we eens gaan analyseren wat er aan de hand was. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat hij het woordje ‘nee’ onvoldoende beheerst en daarmee voerde ‘ja’ de boventoon. Dat hoeft geen probleem te zijn als je voldoende ruimte, zin en tijd hebt om iets te doen. Maar zo was het bij mijn klant niet. Hij liep vast in zijn werk omdat hij eigenlijk nooit nee zei en iedereen dat wel makkelijk vond.